 |
En dan zijn er maar zo weer een paar weken voorbij zonder een blogje. Het lijkt een terugkerend item te worden. Dat kwam vooral omdat we de afgelopen 2 weken op vakantie waren. En de laptop wel mee was om toch een blog te plaatsen. Het kwam er gewoon niet van. Dus ga ik nog even terug naar begin maart. 10 maart welteverstaan. We maakten op een mooie maandag een fietstocht richting Leiden, Zoeterwoude en weer huiswaarts. Met een tussenstop bij park Cronesteyn. Ik had ergens gelezen dat de lepelaars terug zijn, om hun nest te bouwen. En aangezien er op dit moment nog geen blad aan de bomen zit, een goede tijd om ze te kunnen zien. |
 |
Dit roodborstje zong uit volle borst zijn voorjaarslied. Schuw zijn ze niet, wel waakzaam. |
 |
De nijlgans is een soort die vanuit gevangenschap steeds vaker voorkomt in West-Europa. Nestelt vaak in boomholte. |
 |
En dan zijn er de lepelaars. Ze broeden in kolonies in bomen of riet. Ze zoeken in ondiep water van sloten, meren, wadkusten en lagunes naar kleine vissen, schelpdieren en kreeftachtigen. |
 |
De lepelaar is onmiskenbaar te herkennen aan zijn lepelvormige snavel. Waarmee ie in water zijwaarts heen en weer beweegt. |
 |
Terug richting huis zien we in Munnikkenpolder nog de kleine zilverreiger. Deze soort had ik nog niet eerder gespot. Te onderscheiden van de de grote zilverreiger door zijn zwarte poten met heldergele tenen en zijn zwarte snavel. |
 |
Natuurlijk werd er ook nog gehandwerkt. Mijn borduurwerk Histoires de Moutons is af. |
 |
Mijn breiwerk, het Agnes vest, staat even stil. De kleuren voor het inbreiwerk welke ik had uitgekozen zijn niet allemaal naar mijn zin. Er moeten wat andere kleuren voor in de plaats komen. Daar ga ik me volgend week eens in verdiepen. |
 |
Blok 22 van de Nearly Insane quilt is af. 133 stukjes stof. Het blok meet 6 x 6 inch. Bovendien heb ik voordat we op vakantie gingen een stuk of 10 blokken voorbereid. Dat is me toch altijd weer een hele klus. (en ik kan je nu al vertellen dat er in de vakantie geen blok is afgekomen 😉) |
 |
Af en toe brei ik een stukje aan de Northeasterly blanket. Een sokkenwol restjes project. Wanneer er weer restjes zijn kan er weer verder gebreid worden. Het wordt dus allicht een meerjaren project. Tot snel......maar ik beloof niets 😉 Tot een volgend blog....... |